Week 1: eerste indrukken en wennen in Afrika!

Dinsdag starte mijn eerste werkweek. Van dinsdag tot en met zaterdagochtend zijn we aan het werk met de kids en dan hebben we zaterdag middag, zondag en maandag weekend. In het weekend voordat ik aankwam, is ook de groep met jongeren aangekomen op het project. Zij zijn met zn tienen en komen twee weken op het project werken.

Ik mocht dinsdagochtend met de auto mee om de kids thuis op te halen. Wat een avontuur! Dit gaat in twee ronden, zodat we uiteindelijk zo'n 15 kinderen ophalen. Ook komen er 's ochtend nog ouders langs die hun kind zelf hierheen brengen. Wij dus met de auto het dorp in. Heel veel hobbels en zandweggetjes later, kwamen we langs de huizen waar de kids wonen. Vele zijn gemaakt van koraalsteen. Een soort steen wat hier veel voorkomt doordat het eiland eerst nog onder water lag. Ook kom je onderweg huizen tegen die wel gewoon van steen zijn gemaakt, maar bijna de helft daarvan is een hotel en de andere helft is nog niet af. Daar waar de kids wonen, in Jambiani en Paje (ik weet dat het jullie niets zegt, maar evengoed leuk om te lezen dacht ik zo ;p), zijn de daken van palmboombladeren en van golfplaten. Echt van die huisjes die je weleens op tv voorbij ziet komen. Ik kan het ook eigenlijk niet zo goed uitleggen.. Het is in ieder geval heel schrijnend dat er zoveel resorts zijn en dat er 200m verder een hele wijk is waar alles klein, stoffig en gewoon het tegenovergestelde is.

Op het project staat een school en er is een fysio ruimte. Rond half tien beginnen we met buitenspelen, daarna krijgen de kids taal les (alle cijfers, klinkers en de spullen die in de boekenkast staan). Super handig zo'n les, want ik steek er zelf ook al een hele hoop van op! Ik heb wel gemerkt dat de kids een heel laag niveau hebben. Ze hebben allemaal een verstandelijke beperking, bijv. syn droom van Down, maar ook gecombineerd met een hechtingsstoornis, autisme of ODD. Op het eind van de schooldag, rond half één, gaan we samen eten. Het eten dat iedereen heeft meegekregen wordt verdeeld, zodat iedereen iets te eten krijgt. Sommige kids krijgen iedere dag genoeg mee, terwijl anderen helemaal niets krijgen van thuis.. Verder hebben we nog een ruimte waar kinderen met een lichamelijke beperking fysiotherapie krijgen. Van sommigen zijn de botten helemaal vergroeid, doordat ze nog niet eerder oefeningen hebben gedaan en van anderen is nog niet precies duidelijk wat ze hebben. Er wordt nu eerst nog veel geobserveerd hoe ze zich gedragen. Vind het wel heel erg wennen hoe ernstig de beperking bij sommige kids is, maar vind het ook wel heel interessant om te zien hoe de fysiotherapeuten kijken naar de beperking van de kinderen en hoe ik hier in wat kan betekenen voor hen. Het observeren van de kids is natuurlijk weer goed om mn orthopedagogiek skills te verbeteren.
Na het werk met de kinderen evalueren we hoe de dag is verlopen en beschrijven we hoe de kids aan hun leerdoelen hebben gewerkt. Verder zijn we vrij, maar de dagen gaan evengoed mega snel voorbij!

Zoals ik al had op geschreven moest ik enorm wennen. Nieuwe cultuur, nieuwe omgeving, andere mensen, alles is nieuw en ik had eigk niet verwacht dat ik er moeite mee zou hebben om me daar aan aan te passen. Ik dacht dat ik me in Afrika meteen op mijn plek zou voelen, maar dat is dus gewoon niet zo. Gelukkig heb ik thuis allemaal lieve mensen waar ik er mee over kon praten !

We hebben een avond het kampvuur hier op het terrein aangestoken en van Fabi (de vriend van Ellen) danspasjes geleerd van een of andere Afrikaanse dans en verder een beetje gechilld en naar de sterren gekeken, want het is hier echt su-per helder! Volgende blog gaat over mijn eerste weekend! Liefs Irene