Time flies when you're having fun

Ik heb gemerkt dat ik niet zo'n hele goede blogger ben, want ik loop heel erg achter met al mn verhalen.. Ik zal dus proberen om de afgelopen weken zo kort mogelijk samen te vatten. In hoeverre dat voor mij mogelijk is, want mijn verhalen zijn nooit kort haha.

De week na de dolfijnen tour vertrokken Mieke, Lore en de jongeren richting België en Nederland. Het was een super leuke tijd met hen. Samen leuke dingen gedaan op het project en in onze vrije tijd en van elkaar geleerd hoe wij op het project onze bijdrage konden leveren. Het was wel druk om twee weken lang met 15 vrijwilligers hier te werken, dus ik was benieuwd hoe het zou zijn als we nog maar met drie vrijwilligers over bleven. Nou, de eerste groep was nog niet weg of de tweede jongerenreis kwam alweer aan. Zij bleven "gelukkig" maar 3 dagen en kwamen hier alleen om te slapen. Overdag hadden zij hun eigen programma, dus eigenlijk hebben we ze bijna niet gezien.

Doordat het rustiger was op het project had ik echt het gevoel dat ik mijn werk beter kon gaan doen. Ik had meer taken tijdens de schooldag en de fysiotherapie en kon veel gerichter aandacht geven aan de kinderen, hun beperkingen beter observeren en vanuit daar handelen vanuit de kennis en ervaring die ik heb. Ookal is mijn verblijf hier maar van korte duur, ik vind het fijn om te zien dat ik echt mijn steentje kan bijdragen aan het gedrag van de schoolkinderen en in de flexibiliteit en groei van de kids die naar de fysio gaan. Het is niet zo dat ik hier in deze korte tijd dat ik hier ben gelijk grote vooruitgang zie bij de kinderen, maar wetende dat de kids deze oefeningen en opdrachtjes iedere dag uitvoeren en dat ik er mede voor zorg dat ze ook deze maand weer blijven ontwikkelen, geeft me wel eengoed gevoel.

Voor ieder kind dat hier op het project komt,worden leerdoelen gemaakt die zij uiteindelijk zouden moeten kunnen behalen. Om die lange termijn doelen te halen, werken de kids dagelijks aan korte termijn doelen, die om de drie maanden worden bijgewerkt. Na schooltijd rapporten wij over ieder kind wat hij/zij die dag heeft gedaan, hoe hij/zij zich gedroeg, wat opviel etc. Omdat de drie maanden nu voorbij waren, moesten we voor iedereen bekijken of er doelen waren die konden worden vernieuwd, die weg konden en of dat er nieuwe kids zijn gekomen waar nog allemaal doelen voor moeten worden gemaakt. Ook hielpen we Ellen met het in kaart brengen van de vooruitgang van de kids door allemaal grafieken en tabellen in te vullen waarin hun ontwikkeling zichtbaar werd. Al met al was het best nog wel veel werk, maar ik vond het wel leuk om te zien hoe de kids zich ontwikkeld hebben de afgelopen maanden en hoe we verder wilden gaan met de oefeningen en opdrachten voor de komende drie maanden.

Samen met de jongeren hebben we trouwens ook nog een kippenhok gebouwd en geverfd. Hij is heel erg leuk geworden! Heel groot en lekker kleurrijk en inmiddels zitten alle (Ik hoop dat ik het goed zeg) 10 kippen, 5 eenden en 2 geiten erin. Een soort zorgboerderijtje voor de kinderen dus, super leuk! Marius heeft ook een kip gedoneerd, dus ik heb de enige haan die er is Ius genoemd (volgens mij weet nog niemand dat, dus hierbij ;p). Foto komt eraan Mer!

Verder gaat het hier prima op het project. Het blijft een avontuur om de kids 's ochtends op te halen en 's middags naar huis te brengen. De huizen, de natuur, de wegen met alle hobbels (soms lijkt het autorijden wel op het rijden in botsauto's, gewoon omdat er links wordt gereden en dan bij iedere gat in de weg helemaal naar de andere kant van de weg wordt gestuurd om maar niet over het gat te hoeven.. dat is natuurlijk ook logisch, maar het is soms wel om de vijf meter en dan wordt je zo lekker door elkaar geschut in de auto. Ik zal het nog missen straks!

In mn volgende blog zal ik mijn laatste weekenden en laatste werkweek in Zanzibar beschrijven, want de tijd gaat als een speer! Voordat ik hierheen kwam, zat ik al met het idee dat ik graag op safari wilde gaan op het vaste land, maar het leek me wel goed om dat hier ter plekke te regelen. En na heel veel gedoe is het nu dan eindelijk gelukt!! Morgenochtend vlieg ik naar Arusha om daar vijf dagen op safari te gaan en ik heb er al ontzettend veel zin in!!

Ps. Nog wat leuks voor de geïnteresseerde: op de facebookpagina van More Africa zijn de afgelopen dagen allemaal foto's en verhaaltjes gepost van de kinderen hier op het project. Ellen is op zoek naar sponsors, zodat de kids weer een jaar naar school + fysio kunnen. Heel leuk om even een kijkje te nemen, al is het alleen maar voor de foto's van iedereen! :)